26 Νοε 2014

Τευκριδών επάνοδος: ένα βιβλίο για την Αμμόχωστο και τις μνήμες της

Τευκρίδων επάνοδος / Χρυσόθεμις Χατζηπαναγή. Λευκωσία: [χ.ο.], 1993.

Το βιβλίο «Τευκρίδων επάνοδος» αποτελείται από ποιήματα (κυρίως) αλλά και πεζά που έχουν σαν κεντρικό θέμα την πόλη της Αμμοχώστου. 
Το έργο χωρίζεται σε τρία μέρη.
Α. Έξοδος: αφιερωμένο στην προσφυγιά και τον ξεριζωμό από την πόλη λόγω της τουρκικής εισβολής του 1974.
Β. Μνήμη: αναμνήσεις της συγγραφέως από την πόλη της Αμμοχώστου σε μια προσπάθειά να τις κρατήσει ζωντανές καταγράφοντάς τες.
Γ. Επάνοδος: καταγράφεται η ελπίδα και η πίστη για επιστροφή στην πόλη.

Τα κείμενα είναι γεμάτα αναμνήσεις και νοσταλγία. Κάποια από αυτά είναι επηρεασμένα από την ιστορία και τη μυθολογία μέσα από την οποία αναδεικνύεται η ελληνικότητα της πόλης.

Από το ποίημα «Ο Σιληνός»:
Μεταλλάξαμε τον Ονήσιλο σε Σιληνό
ενώ τα καράβια στις ακτές ορέγονταν
την πανώρια Αφροδίτη.
Του φορέσαμε το πρόσωπο ανάποδα
και του κάναμε επέμβαση στα ευγενικά του κύτταρα,
την αρχέγονη μορφή για ν΄απαλείψουμε.
Αναγραμματίσαμε το όνομα
με χονδροειδή γραφή από σφήνες
που τρυπούσαν την καρδιά στο κέντρο.
Με το αίμα του γράψαμε στους τοίχους:
Ιδού ο Σιληνός αντί ο Ονήσιλος
ακόλουθος του Βάκχου σε τελετές οργίων

Από το ποίημα «Άλωση»:
Μετά την έξοδο οι εισβολείς κατέλαβαν την πόλη.
Η πόλις εάλω
διαλαλούν τα σημαντήρια και οι καμπάνες.
Εδώ δεν είναι ο τελευταίος αυτοκράτορας
ν’ αρνηθεί την παράδοση της πόλης.
Τον ευνουχίσαμε από καιρό
και του κόψαμε τη γλώσσα
μήπως εκστομίσει επιρρηματικά
«Κοινή γνώμη αυτοπροαιρέτως».

Από το ποίημα «Το παραμύθι της Αμμοχώστου»:
Μια φορά, δεν πάει πολύς καιρός,
ο βασιλιάς των δράκων πείσμα το ‘βαλε
να πάρει την πόλη για γυναίκα·
στις κρυφές της χάρες να γητεύεται,
στην ακρογιαλιά να πίνει το κρασί της.

Από το ποίημα «Μήνις»:
Στείλε θεά της πόλης εκδικήτρα
Άτη, Νέμεση και Δίκη.
Το σύνεφφο θεριό κι αντάρτης.
Κεραυνός σε κάθε κρίκο αλυσίδας.
Φωτιά στ΄ αμόνι του τεχνίτη.

Δεν υπάρχουν σχόλια: